Skąd wiesz co w tym co robisz Ci służy, a co działa na Twoją niekorzyść? Jak unikać błędów i wychodzić ze ślepych uliczek? Co robić, żeby małymi krokami przybliżać się do tego co dla Ciebie ważne? Nie znam lepszego narzędzia niż przyglądanie się sobie w uporządkowany sposób i wyciąganie wniosków z tego co widzę. W tym odcinku opowiadam o dwunastu sposobach przyglądania się temu co robię i wdrażania wniosków w życie. Zapraszam do dzielenie sią Twoimi sposobami na patrzenie na to co robisz.
Pamiętam mój ból związany z lekcjami plastyki w szkole podstawowej i w liceum. Zestawiam go z moim zachwytem nad pojedynczymi dziełami sztuki, o których zacząłem więcej czytać, zagłębiać się w kontekst i historię stworzenia ich, biografie osób, które je stworzyły. Czuję podskórnie, że kontakt ze sztuką mnie zmienia, że realnie na mnie wpływa. O tym dlaczego tak jest, co się w nas dzieje, co jest, a co nie jest sztuką, rozmawiam z Olą Doligalską, która prowadzi projekt "Porozmawiajmy o sztuce". Zapraszam do słuchania i dzielenia się swoimi historiami związanymi z poznawaniem i przeżywaniem sztuki.
Troszczę się o wiele rzeczy. Tak już mam. Miałem. I nie wiem czy chcę mieć w przyszłości. Tęsknię do beztroski, nawet takiej chwilowej, do braku odpowiedzialności. Czy tym jest beztroska? Czy mają czterdzieści plus lat wypada być beztroskim i w ogóle tego chcieć? Zaprosiłem do rozmowy Andrzeja Tucholskiego. Rozmawiam z Andrzejem w podcaście co kilka lat i te rozmowy pomagają mi układać sobie w głowie różne tematy. Tym razem Andrzej pomógł mi pomyśleć o beztrosce. Warto posłuchać i usłyszeć czym jest beztroska, jak o nią dbać. No i czy wypada być beztroskim w moim wieku!
Notatki do odcinka i jego streszczenie znajdziesz tutaj.
Kto z ludzi wkoło Ciebie wie jak Cię obsługiwać? Jak działasz w stresie? Jak Ci dawać informację zwrotną? Kiedy działasz efektywnie i czego wtedy potrzebujesz?
Bardzo mało osób przygotowuje instrukcję obsługi siebie. A jest to względnie prosta aktywność, która natychmiast przynosi efekt w postaci lepszej, bardziej bezpośredniej komunikacji, łatwiejszej współpracy i zmniejszonej liczby konfliktowych sytuacji.
Przygotujesz swoją instrukcję obsługi siebie?
Streszczenie odcinka i materiały znajdziesz tutaj.
Planujesz projekt, chcesz osiągnąć jakiś ważny dla siebie cel. Zaczynasz od tego, że rozpisujesz zadania, nadajesz im daty, opisujesz kamienie milowe. To w wersji optymistycznej. W wersji mniej skutecznej zaczynasz działać, bez planu, który może doprowadzić Cię do celu, ale może też wyprowadzić Cię na manowce.
Bardzo rzadko widzę, żeby osoby planujące prace nad celem zastanawiały się nad barierami, jakie powstrzymują je przed działaniem. A bardzo często te bariery uniemożliwiają działanie, nawet przy najlepszym planie. Co z tego jeżeli świetnie rozpiszesz swoje zadania, jeżeli np. barierą jest to, że regularnie się nie wysypiasz, albo że już teraz prowadzisz mnóstwo projektów?
Zapraszam Cię do przyjrzenia się Twoim barierom, rozbicia ich, albo przynajmniej uwzględnienia w swoim działaniu.
Notatki do odcina na stronie npp.run/232
Rada zawsze jest w kontekście. Kiedy patrzymy na kogoś, to zawsze widzimy działania i akcje, ale nie widzimy wszystkiego co jest w tle. Pamiętam, jak na początku podcastu i bloga, dużo mówiłem o produktywności rozumianej jako "ciśnięcie" i osiąganiu "więcej". Teraz mówię dużo o balansowaniu, szukaniu równowagi z jednoczesnym brakiem możliwości jej znalezienia. I tak czasem się zastanawiam, czy ja jestem hipokrytą, mówiąc teraz o tym balansowaniu, kiedy sam w przeszłości, w mocno konkretnej sytuacji życiowej, "cisnąłem" ile miałem sił. O tym jest ten odcinek podcastu. I o mądrym przyglądaniu się na kogo patrzymy i co wyciągamy z tego przyglądania się dla siebie. Zapraszam do rozmowy!
Czy Twój model kariery jest spiralny? Spiralny, czyli taki, w którym na każdym kolejnym etapie, w każdym kolejnym miejscu w którym pracujesz, korzystasz z doświadczeń z poprzednich miejsc. Nie zmieniasz zawodu o 180 stopni, ale tylko trochę modyfikujesz, to co było Twoją pracą wcześniej. Ja zdecydowanie widzę ten model w swojej historii zawodowej. Na każdym kroku korzystam wiele z tego czego doświadczałem i nauczyłem się wcześniej. Zwłaszcza jako programista. I o tym jest ten odcinek - lekcjach, które wyciągnąłem z mojej przeszłości z IT. Zapraszam do słuchania i rozmowy!
Pamiętam, że kiedyś dążyłem do równowagi między pracą a życiem prywatnym. Pamiętam, że kiedyś budowałem tożsamość siebie jako osoby, która planuje i realizuje te plany. Pamiętam, że kiedyś budowałem obraz siebie, jako osoby, która podejmuje tylko przemyślane decyzje. A potem okazało się, że każde z tych "pudełek", które dla siebie stworzyłem, w pewnych momentach mojego życia bardzo mnie ograniczały. Okazało się, że jedną z większych umiejętności życiowych jakie buduję, jest przełączanie się między tymi "trybami", w zależności od tego co przynosi życie. Teraz chcę być jak linoskoczek, który nieustannie szuka równowagi, a nie jest w niezmiennym stanie równowagi. Ciekawy jestem co Ty o tym myślisz - o akcie balansowania, a nie stałym punkcie, jako czegoś do czego dążymy. Zapraszam do słuchania i rozmowy!
Notatki do odcinka znajdziesz tutaj.